|
|
|
 |
Irena Jurgielewiczowa (ur. 13 stycznia 1903 w Działoszynie - zm. 28 maja 2003 w Warszawie w wieku 100 lat)
powieściopisarka, pedagog, autorka wielu książek dla młodzieży oraz wykładowca w Wolnej Wszechnicy Polskiej.
Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. W 1928 uzyskała stopień doktora za rozprawę "Technika powieści Stefana Żeromskiego". Studiowała pedagogikę na WWP. Debiutowała w 1933 na łamach czasopisma "Wiedza i Życie" jako eseistka.
W okresie okupacji brała udział w tajnym nauczaniu uniwersyteckim. Była żołnierzem AK. Po powstaniu warszawskim przebywała w obozie jenieckim. Do kraju wróciła w 1946. W latach 1947-1950 prowadziła wykłady na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1950-1954 była kierownikiem literackim Państwowego Teatru Nowej Warszawy. Pracę zawodową rozpoczęła jako nauczycielka. Była członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Początkowo pisała utwory dla dzieci najmłodszych - "Historia o czterech warszawskich pstroczkach" (1948) to jej debiutancka książka. Potem ukazały się m.in.: "O chłopcu, który szukał domu" (1957), "Kajtek, warszawski szpak" (1958), "Jak jeden malarz chciał namalować szczęśliwego motyla" (1960).
Wielką popularność wśród czytelników i uznanie krytyki zyskały psychologiczne powieści dla młodzieży, takie jak: "Niespokojne godziny" (1964), "Wszystko inaczej" (1968), "Inna", "Ważne i nieważne" (1971), a przede wszystkim "Ten obcy" (1961). Książka ta została umieszczona w 1964 na Liście Honorowej im. H. Ch. Andersena i przetłumaczona na wiele języków.
Na wniosek dzieci otrzymała Order Uśmiechu.
źródło:wikipedia.pl
zdjęcie:google.pl
|
| Dzisiaj stronę odwiedziło już 1 odwiedzający (2 wejścia) tutaj! |
|
 |
|
|
